എന്ത് കൊണ്ട് ഇന്ത്യ ഇപ്പോഴും ... ?

ജപ്പാനെ മറികടന്ന് ചൈന ലോകത്തെ രണ്ടാമത്തെ വലിയ സാമ്പത്തിക രാഷ്ട്രമായതാണ് ഇന്നത്തെ വാർത്ത. ആദ്യത്തെ പത്ത് പേരുടെ ലിസ്റ്റിലൊന്നും ഇന്ത്യയുടെ പേരില്ല. ഇനി സ്ഥാനം കിട്ടിയാലും അത് എണ്ണപെട്ട കൊമ്പൻ സ്രാവുകളുടെ സാമ്പത്തിക നിലവാരമാണ് കാണിക്കുന്നത്. ഇന്ത്യയുടെ നില പരിശോധിക്കുമ്പോൾ വിദേശ നിക്ഷേപവും സ്വർണ്ണ ശേഖരവുമാണ് പ്രധാനമായി മുന്നിട്ട് നിൽക്കുന്നത്. ലോകത്ത് അധിക രാജ്യങ്ങളിലും പട്ടിണിപാവങ്ങളുണ്ട്. എന്നാൽ പ്രോസ്പാരിറ്റി ഇൻഡക്സും പ്രതിശീർഷവരുമാനവും അനലൈസ് ചെയ്യുകയാണെങ്കിൽ വളരെ പിറകിലാണ് നമ്മുടെ സ്ഥാനം. സാമ്പത്തിക വിഭവങ്ങളും മാനവികശേഷിയും ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ടല്ല, നല്ല രീതിയിൽ ഉപയോഗപെടുത്താൻ കഴിവുള്ള വ്യവസ്ഥയുടെ അഭാവമാണ് നമ്മേയും നമ്മുടെ രാജ്യത്തെയും പിറകോട്ട് വലിച്ചിട്ടത്.

എന്ത് കൊണ്ട് ഇന്ത്യ ഇപ്പോഴും വികസ്വര രാജ്യം ?
സ്വതന്ത്ര്യം കിട്ടി 63 വർഷങ്ങൾ പിന്നിട്ടു. എന്നീട്ടും നാമിപ്പോഴും വകസ്വര രാജ്യമായി കിടക്കുന്നു. പ്രധാനമായും അഴിമതി, വിദ്യാഭ്യാസ നയം, അവഗണന തുടങ്ങിയ വിഷയങ്ങളിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിച്ചാൽ ഒരു പരിധിവരെ മുന്നോട്ട് പോകാൻ നമുക്ക് സഹായകമാവും.

അഴിമതി

അഴിമതിയുടെ കാര്യത്തിൽ മുന്നിട്ട് നിൽക്കുന്നത് രാജ്യത്തെ നയിക്കുന്ന രാഷ്ട്രീയക്കാരും സർക്കാരുദ്യോഗസ്ഥരുമാണ് എന്നതാണ് ദയനീയം. ഇന്ത്യൻ പാർലമെന്റ് അംഗങ്ങളിൽ എത്രയോ പേര് രജിസ്റ്റർ ചെയ്യപെട്ട ക്രിമിനലുകളാണ്, ശുംഭന്മാരും ശുദ്ധന്മാരുമെല്ലാം വേർത്തിരിച്ചറിയാനാവാത്ത വിധം ഇടകലർന്നു കഴിഞ്ഞു. കണക്കുകൾ നോക്കുകയാണെങ്കിൽ അധികാര കേന്ദ്രങ്ങളിൽ ആസനം വെക്കാൻ യോഗ്യതയുള്ളവർ വിരളമാണ്. സ്വന്തം അമ്മയെ കൊന്നവന് പോലും കൊടിയുടെ നിറം നോക്കി വോട്ട് ചെയ്യുന്ന ശുംഭന്മാരാകുന്നു രാജ്യത്തുള്ളതെങ്കിൽ എങ്ങിനെ നാട് നന്നാകും? മമ്മുട്ടി സ്റ്റൈലിൽ പറഞ്ഞാൽ വരിയുടക്കപെട്ടവന്റെ അടിമത്വമാണ് ജനഭൂരിപക്ഷത്തിനുള്ളതെങ്കിൽ ക്രിമിനലുകൾ ഭരണത്തിലിരിക്കും. നിയമത്തെയും ജനങ്ങളെയും പേടിയില്ലാതായാൽ എന്തു തോന്ന്യാസവും ചെയ്യും. ഗവണ്മെന്റ് ഉദ്യോഗതലങ്ങളിൽ അധികവും അഴിമതികളിലൂടെയാണ് സ്ഥാ‍നാരോഹണം എങ്കിൽ എങ്ങിനെയാണ് നമുക്ക് അഴിമതി രഹിത ഉദ്യോഗസ്ഥന്മാരെ ലഭിക്കുക? നിയമം പഠിച്ച വക്കീലന്മാർ വരെ ഇതിൽ നിന്നും ഒഴിവല്ല.

വിദ്യാഭ്യാസം

പഴയ രീതിയിലുള്ള വിദ്യാഭ്യാസ വ്യവസ്ഥയാണ് ഏറെ സ്ഥലങ്ങളിലുമുള്ളത്. നമ്മുടെ കുഞ്ഞുങ്ങൾ ബുദ്ധിമാന്മാരാണെന്നതിൽ രണ്ട് വാക്കില്ല. എന്നാൽ അവർക്ക് ശരിയായ രീതിയിലുള്ള പരിശീലനമൊ പ്രോത്സാഹനമൊ ലഭിക്കുന്നില്ല. വികസിത രാഷ്ട്രങ്ങളിൽ നിന്നും വ്യത്യസ്തമായി ഇന്ത്യയിൽ കുട്ടികളിൽ അധികവും നേരത്തെ പഠനം നിറുത്തി സമ്പാദന മാർഗ്ഗങ്ങളിലേക്ക് തിരിയുന്നു. പഠനം പൂർത്തിയാകാത്തതിനാൽ നല്ലൊരൂ ജോലിയും ലഭിക്കില്ല. കുട്ടികൾക്കിടയിലുള്ള ആത്മഹത്യ പ്രവണത ഇന്ത്യയിൽ കൂടിവരുന്നു എന്നാണ് പഠന റിപോർട്ടുകൾ. അതിന് കാരണം വിദ്യാഭ്യാസ പദ്ധതി കുട്ടികൾക്ക് കൊടുക്കുന്നത് വളരെയധികം  ഭാരമാണു. സാമ്പത്തികമായി പുരോഗതിയുള്ള ഭാഗങ്ങളിൽ വിദ്യാഭ്യാസ നിലവാരം ഉയർച്ചയിലാണ്, പക്ഷെ എഞ്ചിനീയർമാരും ഡോക്ടന്മാരും മാത്രമേ സമൂഹത്തിനാവശ്യമുള്ളൂ എന്ന നിലക്ക് രക്ഷിതാക്കളുടെ പിഢനങ്ങൾ, മറിച്ചൊന്ന് ചിന്തിക്കാനുള്ള സ്വതന്ത്ര്യം പോലും ഹനിക്കപെടുന്നു. കൂടാതെ പാഠ്യപദ്ധതിയിൽ അനാവശ്യ വിഷയങ്ങൾ, ജീവിതത്തിൽ ഒരിക്കലും ഉപകരിക്കാത്ത, ഉപയോഗമില്ലാത്ത വിഷയങ്ങൾ മാർക്കിന് വേണ്ടിമാത്രം പഠിക്കുന്നു. പഠനവും അതിനുള്ള ശ്രമങ്ങളും താല്പര്യമുള്ള മേഖലയിലേക്ക് തിരിച്ച് വിടുകയും ജീ‍വിതത്തിൽ അനിവാര്യമായി അറിയേണ്ട വിഷയങ്ങളുമാണ് പഠനത്തിനുള്ളതെങ്കിൽ എത്ര അർത്ഥവത്തയ വിദ്യാഭാസമാവുമത്.

വരാൻ പോകുന്ന കാലഘട്ടം സ്വാർത്ഥതയുടെതാണെന്ന് പഠന റിപോർട്ടുകൾ നമ്മോട് പറയുന്നു. സാമൂഹിക വിഷയങ്ങളിൽ ഉന്നത വിദ്യാഭ്യാസം നേടിയവരെ തിരിയിട്ടാൽ പോലും കാണാൻ കിട്ടില്ല. ആർക്കും നമ്മൾ നേരിടാൻ പോകുന്ന സാമൂഹിക അവസ്ഥയെ കുറിച്ച്ടെൻഷനില്ല . സ്വന്തം മണ്ണിനോടും മണ്ണിന്റെ മക്കളോടും കൂറില്ലാത്ത ഒരൂ സമൂഹ സൃഷ്ടിയാണ് ഞാനും നിങ്ങളുമെല്ലാം വിദ്ധ്യാഭ്യാസം കൊണ്ട് ലക്ഷ്യമിടുന്നതെങ്കിൽ നമുക്കെങ്ങിനെ നല്ലൊരൂ നാട് സ്വപ്നം കാണാൻ കഴിയു?  വില്ലേജുകളിലെ വിദ്യാഭ്യാസ അവസ്ഥയെ അനലൈസ് ചെയ്യുകയാണെങ്കിൽ ഭ്രാന്തനാകും. യുനിസെഫിന്റെ കണക്ക് പ്രകാരം എട്ട് മില്ല്യൺ കുട്ടികൾ വിദ്ധ്യാഭ്യാസം ലഭിക്കാത്തവരാണ്!! ഒരു പൌരന്റെ അടിസ്ഥാന ആവശ്യങ്ങൾപോലും നിറവേറ്റാനാവുന്നില്ല! നമുക്കും വേണമൊരൂ ഡെവലപ്പഡ് ഇന്ത്യ!!

അവഗണന

ഇനി ആരെങ്കിലും പഠിച്ച് പുറത്തിറങ്ങിയാൽ അവരെ ഉപയോഗപെടുത്താൻ രാജ്യത്തിന് കഴിയുന്നുണ്ടോ? എത്ര ശാസ്ത്രജ്ഞന്മാരാണ് വിദേശ രാഷ്ട്രങ്ങൾക്ക് ബുദ്ധിവിറ്റ് ജീവിക്കുന്നത് ? ലോകത്തെ അതിപ്രസിദ്ധമായ പല രംഗങ്ങളിലും ഇന്ത്യക്കാരുടെ സാന്നിദ്ധ്യം വളരെ കൂടുതലാണ്. നമ്മുടെ നാടിന് അവരെ ഉപയോഗപെടുത്താനുള്ള ശേഷിയില്ല. നമ്മുടെ ഭരണകൂടം അത്തരം വിഷയത്തിൽ അശ്രദ്ധരാണ്.  കട്ട് മുടിക്കുക, പരസ്പരം ആരോപണങ്ങളെറിയുക, ജനങ്ങളെ പൊട്ടന്മാരാക്കുക എന്നതിനപ്പുറം ഒരു ചുക്കുമില്ല പ്രതീക്ഷിക്കാൻ.

അവഗണനയുടെ കണക്കിവിടെ അവതരിപ്പിക്കാൻ പറ്റുമോ എന്നറിയില്ല, അത്തരം നാറ്റകഥകളാണ് നാറികൾ ചെയ്ത് കൂട്ടുന്നത്.  അതാണ് ഏതാനും മാസം മുമ്പ് ഹ്യൂമൻ റൈറ്റിന്റെ അനലൈസ് ചെയ്തുവന്ന റിപോർട്ടുകളിൽ കാണാൻ കഴിഞ്ഞത്.

ഉൾഗ്രാമങ്ങളിലുള്ള പട്ടിണി പാവങ്ങളെ കുറിച്ച് അറിയാൻ പ്രയാസമാണ്. പോഷക ആഹാരത്തിന്റെ കുറവ് കൊണ്ട് മരിച്ച് വീഴുന്ന കുഞ്ഞുങ്ങളെ കുറിച്ച് നമുക്ക് വേവലാതിയില്ല. ലക്ഷങ്ങൾ മുടക്കിയുള്ള ഡയറ്റ് ക്യാപ്സൂളുകളുടെ പരസ്യചവറുകളെറിയുന്ന മീഡിയകളും ഇവരെ കുറിച്ച് കേട്ടതായി നടിക്കില്ല. പ്രലോഭനങ്ങളിൽ കുടുങ്ങി ശരീരഭാരം കുറക്കാൻ ഡയറ്റ് ചികത്സകൾക്ക് പതിനായിരങ്ങൾ എറിഞ്ഞ് വഞ്ചിതരാകുന്ന നമുക്കൊരിക്കലും നമ്മുടെ നാട്ടിലെ പട്ടിണികോലങ്ങളെ കാണാൻ കഴിയില്ല. നമ്മൾ നെടുവീർപ്പോടെ കണ്ടിട്ടുള്ളത്  ജീവിൻ തുടിക്കുന്ന എല്ലിൻകോലങ്ങളായ ആഫ്രിക്കക്കാരെ മാത്രമാണ്.  സ്വന്തം മണ്ണിൽ അത്തരം കോലങ്ങളെ വരച്ച് കാണിക്കാൻ ആരുമില്ല. ആർക്കും യഥാർത്ഥ്യങ്ങൾ അറിയേണ്ട, അറിയിക്കേണ്ട  മീഡിയകൾ പലരുടെയും ഒളി അജണ്ടകളുമായാണ് കടന്ന് വരുന്നത്. യഥാർത്ഥ പ്രശ്നങ്ങളിൽ നിന്നും ശ്രദ്ധ തിരിച്ചുവിടുന്ന കള്ളകഥകൾ വരും ദിവസങ്ങളിൽ അവർത്തന്നെ തിരുത്തിപറഞ്ഞ് കൊണ്ടിരിക്കും.

നാല് മാസം മുമ്പ് പ്രസിദ്ധീകരിച്ച് ഒരു റിപോർട്ടിന്റെ ഏതാനും വരികളിലേക്ക് നിങ്ങളുടെ ശ്രദ്ധയെ ക്ഷണിക്കട്ടെ,

"It  is  true  that  too  many  children  die  from  malnutrition  each  year  in  this  country.  Some  of  their  parents  also  die  from  starvation  and  hunger.  But  the  children  are  more  vulnerable  …  one  of  the  reasons  is  the  widespread  'irregularity'  in  the  state  and  central  government  services  …  the  Chief  Minister  of  Madhya  Pradesh  state  is  a  very  kind  person  …  the  Nutrition  Rehabilitation  Centres  is  not  a  solution  for  the  millions  of  malnourished  children.  These  centres  are  not  cost  effective.  But  now  that  the  centres  are  there  we  must  effectively  use  them.  My  suggestion  is  to  appoint  a  Brahmin  priest  in  each  of  these  centres  and  require  the  priest  to  verify  the  horoscope  of  every  hild  brought  to  the  centre.  After  studying  a  child's  horoscope  if  the  priest  is  of  the  opinion  that  the  child  will  grow  into  a  good  citizen  of  this  countr,  it  must  be  provided  treatment  at  the  centre.  For  the  rest,  I  would  say,  let  us  just  leave  them  to  their  fate  …  if  not  where  do  we  stop?  …  We  cannot  spend  government  money  like  this…"  (Statement and opinion of Justice Ms. Sheela Khanna, the Chairperson of Madhya Praesh State Commission for Protection of Child Rights, made to the AHRC staff members during a visit to the Commission in October 2010) 

ഷീല ഖന്ന ശിലായുഗത്തിലായിരുന്നു ജീവിക്കേണ്ടിയിരുന്നത്. തികഞ്ഞ മൃഗീയത്വം!!.. എന്നീട്ടുമവരെ ശീലാവതിയായി കൊണ്ട് നടക്കുന്നു!! ഇവരാണ് ഒരു സംസ്ഥാനത്തെ കുട്ടികളുടെ അവകാശങ്ങൾക്കായി പോരാടുന്നവരുടെ അദ്ധ്യക്ഷ! ഇവരായിരുന്നത്രെ മധ്യപ്രദേശ് ഹൈകോടതിയുടെ ചീഫ് ജസ്റ്റിസ്!! ഇത്തരം വിഡ്ഢികൂഷ്മാണ്ഢങ്ങളായിരുന്നു നാട്ടിലെ വിധികർത്താക്കളെങ്കിൽ എന്ത് ‘വിധി‘യാണാവോ പ്രഖ്യാപിച്ചിട്ടുണ്ടായിരിക്കുക? വിധിനിയോഗം പാവപെട്ടവനും തൊട്ട് കൂടായ്മക്കും ജാതീയ മത ബൌണ്ടറികൾക്കും അനുസരിച്ചാണെങ്കിൽ ബ്രഹ്‌മണരുടെ തല്ലലും കൊല്ലലും കൊള്ളിവെപ്പുമെല്ലാം ഏറ്റുവാങ്ങാൻ വിധിക്കപെട്ടവരാണ് മറ്റുള്ളവരെന്ന് പറയില്ലെ?. കപടന്മാർ അധികാരം കൈയ്യാളിയാൽ ഇതിലപ്പുറം വരും. ജാതകം മണ്ണാങ്കട്ട, ആ പൊട്ടത്തരം നോക്കാൻ ബ്രഹ്‌മണൻ തന്നെ വേണം!  പാവപെട്ടവന് നൽകേണ്ട അവകാശങ്ങൾ തട്ടിയെടുത്ത് ഭുജിക്കുന്ന ഇത്തരക്കാരെ വിളിക്കാൻ കൊള്ളാവുന്ന വല്ല വാക്കും ആർക്കെങ്കിലും പറഞ്ഞ് തരാനൊക്കുമോ?

ഒരു മീഡിയയും ഇതിനെ കുറിച്ച് പറയില്ല, നാണംകെട്ട തെമ്മാടികളുടെ ആസനത്തിനടിയിൽ ചൂടേറ്റ് സുഖിച്ച് കിടക്കുമ്പോ ഇത്തരം വിഷയങ്ങളെ അവതരിപ്പിക്കാനുള്ള മനസ്സുണ്ടാകില്ല. കാരണം അവളൊരൂ കാവിപുതച്ച മണവാട്ടിയായിപോയി.

ഇന്ത്യയിൽ പാവപെട്ടവന്റെ കണക്ക് 60ശതമാനം, 421 മില്ല്യൺ! ആ കണക്ക്  ദരിദ്രനാരാ‍യണമാരായ 26 ആഫ്രിക്കൻ രാഷ്ട്രങ്ങളുടെ പട്ടിണികോലങ്ങളേക്കാൾ എത്രയോ കൂടുതലാണ്. സ്വതന്ത്ര്യം കിട്ടി 64 വർഷം കഴിഞ്ഞിട്ടും ദാരിദ്ര്യരേഖയിലുള്ളവരുടെ എണ്ണം താഴുന്നില്ല. എങ്ങിനെ താഴോട്ട് പോകും? വിധിയാണത്രെ വിധി. ഇവറ്റകളെയൊക്കെ ചെന്നായകൂട്ടിലേക്ക് വലിച്ചെറിഞ്ഞിട്ട് പറഞ്ഞ് കൊടുക്കണം ജാതകവിധിയെ കുറിച്ച്.

ഇവരെയൊക്കെ ഉയർത്തിനടക്കുന്ന വരേണ്യവർഗ്ഗ രാഷ്ട്രീയ സാമുദായിക ബുദ്ധി ജീവികളുടെ സ്ഥിതി പറയണോ? അതിൽ ഏത് പാർട്ടിയെ മാറ്റി നിർത്താ‍നാവു? 820മില്ല്യൺ പാവപെട്ടവന്റെ നികുതിപണമാണ് ഇവരിതിനൊക്കെ തട്ടികളിക്കാൻ ഉപയോഗിക്കുന്നത്.

അടിസ്ഥാനപരമായ മാറ്റങ്ങളില്ലാതെ പുരോഗമനത്തിന്റെ മോടിയുമായി നടന്നാൽ എല്ലാമായി! മെട്രോകളിലെ പോഷുകളിലിരുന്ന് പല്ലിളിച്ചാൽ കാണുന്നതല്ല പുരോഗതി. മെട്രോകളെ ആഡംബരങ്ങൾ കൊണ്ടുള്ള കപടകവചങ്ങളാൽ മറച്ചാൽ നേടാവുന്നതല്ല പുരോഗതി. അന്തിയുറങ്ങാൻ വീടില്ലാത്ത തെരുവ് മക്കളെ ആട്ടിയോടിച്ച് അഴിമതി ഗൈമുകൾക്ക് ജോറ് കൂട്ടാ‍ൻ ചിലവഴിച്ചത് 6800 മില്ല്യനാണ്. കായിക മാമാങ്കത്തിനെത്തുന്നവരുടേ ആസനം തുടക്കാൻ വാങ്ങിയ ടൊയ്ലറ്റ് പേപ്പർ ഒന്നിന് മുവ്വായിരത്തിലധികം രൂപ മുടക്കിയിരുന്നതിന് പകരം പട്ടിണിപാവങ്ങളുടെ അരച്ചാണ് വയറ് നിറക്കാൻ കൊടുത്തിരുന്നെങ്കിൽ അതാകുമായിരുന്നു ജനകീയ മാമാങ്കം.

അടിസ്ഥാന പ്രശ്നങ്ങൾക്ക് പരിഹാരം കാണാതെ ഡെവലപ്പഡ് ആകാൻ കഴിയില്ല.

ഡെവലപ്പാകാൻ ആദ്യം ഇന്ത്യയുടെ അകക്കാമ്പ് അറിയണം, ഇന്ത്യയെ അറിയണം.

അതെ,

അക്ഷരതാളുകളിൽ നിന്നും വായിച്ചെടുത്ത ഇന്ത്യയല്ല അനുഭവങ്ങളുടെ ഇന്ത്യ,

കോടികണക്കിനായ പട്ടിണിക്കാരുടെയും നിരക്ഷരരുടെയും ഇന്ത്യ,

തൊട്ട്കൂടായ്മയുടെയും ചേരിവാസികളുടെയും ഇന്ത്യ

ചുമട് വലിച്ച് ചോരതുപ്പുന്നവന്റെയും ഇന്ത്യ,

കൊടുക്കുന്ന ഫുഡിൽ കൊഴുപ്പിന്റെ അളവ് കൂടിയതിന് ഭൃത്യനെ ശാസിച്ച് അത്താഴപട്ടിണിക്കിടുന്ന ഷീലാമ്മമാരുടെ ഇന്ത്യയല്ല, മക്കൾക്ക് ഒരു നേരം വയറുനിറച്ച് വാരിയുണാൻ വകതേടി സ്വന്തം ഗർഭപാത്രം വരെ വിൽക്കുന്ന അമ്മമാരുടെ ഇന്ത്യ, ഇന്നലെ അപമാനിച്ച് ആട്ടിയിറക്കിവിട്ട ‘വിധി’കളിലെ മക്കളുടെ ത്യാഗങ്ങളുടെയും നൊമ്പരങ്ങളുടെയും ഇന്ത്യ… [ബാക്കി മമ്മുട്ടി ഡയലോഗ് ഇവിടെ പോസ്റ്റ് ബോക്സിൽ നിറക്കുക, കൂടെ അഭിപ്രായങ്ങളും നിർദ്ദേശങ്ങളും..]